De “recreatieve sport-bowlers”

De pen

De "recreatieve sport-bowlers"

Natuurlijk laat ik je niet in de steek, Dorette. Hoewel eventjes danig in beslag genomen door overdracht van mijn werk in verband met zwangerschapsverlof hierbij dan toch een stukje voor de nieuwe Ebeetje-rubriek!
 
Leuk initiatief! Ik neem de uitdaging aan en gebruik de gelegenheid om maar eens een oud stokpaardje van stal te halen: de aandacht voor de beginnende / recreatieve (sport-) bowler.
 
Alweer heel wat jaren geleden ben ik begonnen met bowlen. Voornamelijk om eens kennis te maken met een van de grote passies van mijn partner. Want bowlen is en was voor hem heel belangrijk onderdeel van zijn leven.
 
(Levert nu, na 19 samen opnieuw discussie op vanwege de komst van onze eerste baby, kun je nagaan..!) Enfin, inmiddels bowl ik nog. Op vrijdagavond bij de Pussycats. In de achterliggende jaren heb ik bijna in alle Eindhovense leagues een seizoen meegedraaid. Ook deelnemen aan regionale leagues, toernooien en bestuursactiviteiten heb ik mogen meemaken. Ik ben echter altijd een “recreatieve” sport-bowler gebleven. Evengoed wel fanatiek (in mijn ogen), maar bowlen is voor mij op de eerste plaats ontspanning, afreageren van stress. En na de league: gezelligheid, kletsen. De bowling is voor mij inmiddels een soort stamkroeg waar je bijna iedereen kent.
 
Ik ben van mening dat bovenstaande beschrijving – die in dit geval op mij persoonlijk van toepassing is – door meer leden van de EBV herkend wordt.
 
In bijna alle takken van sport bestaat immers het grootste deel van het ledenbestand uit mensen zoals ik. Ik noem ze de “recreatieve sport-bowlers”. Omdat we onze sport binnen een verenigingsverband beoefenen, omdat we proberen dat serieus te doen, maar voornamelijk met de bedoeling te ontspannen. Niet om de beste van Nederland te worden.
 
Echter, ik voel me als “recreatieve sport-bowler” (hierna te noemen RSB) niet echt gewaardeerd in de Vereniging. De vereniging draait voor mijn gevoel toch vooral voor diegenen die een ander doel voor ogen hebben: eerste worden. Daar is op zich niks mis mee. De bowling-sport vaart wel bij goede prestaties en meer bekendheid. ( Zie bijvoorbeeld de groei van het aantal leden toen Eurosport nog regelmatig bowlen uitzond ). Maar… een vereniging dient ook rekening te houden met de “rest”.
 
Ooit heb ik bijvoorbeeld gepleit voor een “beginners-league”. Voor mensen die nog nooit gebowld hebben, maar daar mee willen beginnen. Als je in deze league een bepaald gemiddelde behaald, wordt je automatisch naar een van de andere leagues verwezen. ( Een beetje zoals bij voetbal, daar stroom je toch ook door als je beter gaat presteren?) Beginnende bowlers hoeven niet persé eerst aan deze league deel te nemen, maar er is tenminste de mogelijkheid. In deze league zouden mensen ook begeleid kunnen worden richting een betere prestatie. Leren bowlen dus. Want, wees eens eerlijk, als je begint te bowlen wordt je toch maar lekker in het diepe gegooid.
 
Of je moet het geluk hebben dat er een trainingscursus is en dat je wéét dat-ie er is… (Zie stukje Toos Hertog vorige EBeetje). Mijns inziens is hiervan het gevolg dat bijna alle nieuwe leden “kennissen” zijn van reeds bowlende leden. Anders durf je niet. Stel je voor dat je de eerste avond al moet bowlen tegen zo’n fanatiekeling die 180 of meer gemiddeld gooit. En die maar zit te zuchten omdat hij/zij tegen jouw handicap op moet gooien. Lekker welkom. Voor alle partijen trouwens niet zo leuk. Zie je het al voor je: je meldt je aan voor een voetbalclub en speelt gelijk mee/tegen het eerste? Is daar nou niks anders voor te bedenken?
 
Wat zoekt de RSB nou eigenlijk? Een club die gezelligheid biedt, iedereen betrekt bij de sport waar het om gaat, open staat voor nieuwe mensen, voor jeugd. Het gaat hierbij niet om het organiseren van allerlei andere/nieuwe dingen. Ik weet ook wel dat er te weinig mensen zijn die zich bekommeren om de vereniging. Dat alle werk altijd op dezelfde mensen neerkomt. Maar ik ben van mening dat alleen al als bestuurders zich voortdurend realiseren dat er een grote groep RSB in de vereniging aanwezig is, er verbetering optreed. Bijvoorbeeld in de communicatie. Realiseren we ons dat veel leden niet eens weten wat een Knock-out toernooi is? Wat de nieuwjaarsborrel inhoudt en voor wie die bestemd is (zie opsomming vorig EBeetje)?
 
Weten onze leden wanneer er trainingen voor beginners zijn? Hoe de verdeling van A-B of C-toernooien in elkaar zit. Ik weet dat ik bijvoorbeeld een half jaar lang gewoon maar accepteerde dat ik x-handicap kreeg zonder te weten waar dat getal nou eigenlijk vandaan kwam…
 
O jee, het is toch weer een klaag-stukje geworden. En ik weet zelf veel te goed dat je het als bestuur nooit goed doet. De beste stuurlui staan daarentegen altijd aan wal… Ze doen niks en weten het altijd beter. En hier heb je er weer zo een..! Maar misschien zijn er mensen die willen reageren, die ideeën hebben om de cultuur en sfeer voor de RSB te verbeteren. Voorbeeld van mezelf: vermeld in het EBeetje niet alleen de sportieve evenementen, maar ook de recreatieve initiatieven (zoals het zondagmiddag-piramide bowlen in de winter). Maak veel meer bekend over recreatieve bowling-initiatieven in het gehele land, maar vooral in de regio. Ook een country-middag op de bowling in V. kan voor leden interessant zijn.
 
Ik ben eigenlijk erg benieuwd of er bij de EBV inderdaad meer “Recreatieve Sport Bowlers” zijn. Of ben ik toch een uitzondering? Reageer, zou ik zeggen. Het redactie adres vind je in dit EBeetje.
 
O ja, en de pen geef ik door aan Ger de Vrij. Jaaaaaaarenlang voorzitter van de EBV. Nu voornamelijk bowler. Maar beslist niet te beroerd om de pen op te pakken. Toch, Ger?
 
Anne-Marie Persijn