Om deze rubriek op gang te brengen zal ik zelf het spits afbijten en iets meer over mezelf vertellen.

 

Alhoewel de meeste actievere en oudere bowlers me al lang kennen, zijn er natuurlijk in de loop der jaren een aantal nieuwe bowlers bijgekomen waarvoor ik nog geen “begrip” ben. Daar gaan we dus.

Mijn eerste aanraking met de bowlingsport dateert van zo’n 30 jaar geleden; mijn moeder was een van de eerste Eindhovense bowlsters. Voor die tijd bracht ze het er niet slecht af, ze heeft nog deel uitgemaakt van het Nederlands damesteam en is ook bestuurlijk actief geweest binnen de Eindhovense vereniging.

 

Als klein kind werd ik dus al meegesjouwd naar de diverse bowlingcentra in Nederland (gelukkig waren er in die tijd nog niet zo veel).

 

Op mijn twaalfde heb ik zelf een jaar gebowld maar omdat mijn ouders zelf nog te actief bezig waren (mijn moeder met bowlen en mijn vader met besturen) en we niet in de buurt van de bowling woonden duurde het tot m’n 16e (en ik een brommertje kreeg) voor ik me er echt voor in ging zetten.

 

Vanuit Nuenen met broer Bart-Jan (van toen 11 jaar) op het brommertje naar de bowling en bowlen maar.

 

Tegen de tijd dat ik het een beetje onder de knie had (van een echte trainer was toen nog geen sprake) was m’n jeugdtijd voorbij, Bart-Jan heeft hier wel lang van kunnen profiteren.

 

Destijds was de damescoach Ron Bojoh uit Amsterdam, die zag wel toekomst in mij en nodigde mij uit om de trainingen bij te wonen.

 

In 1983 stond ik voor de 1e keer stand by voor de Wereld Kampioenschappen. Dit hield in dat ik de 1e reserve was voor als er iemand uit zou vallen, hetgeen niet gebeurde.

 

Het duurde tot 1986 voor ik officieel voor het Nederlands Damesteam gekozen werd, de Europa Cup Teams te Frankfurt. Het debuut was niet om over naar huis te schrijven, maar ik had wel de smaak van internationaal optreden te pakken.

 

Daarna volgden achtereenvolgens:

 

1987
Wereld Kampioenschappen Helsinki

 

289-game (nog steeds een record over 1 game op een WK)

 

1988 
Europa Cup Teams Barcelona goud
AMF World Cup Guadalajara

 

1989 
Europese Kampioenschappen Den Bosch zilver en brons
European Cup Individuals Wenen

 

1990
Europa Cup Teams Wenen goud

 

1991 
Wereld Kampioenschappen Singapore

 

1992
Europa Cup Teams Aalborg
European Cup Individuals Amsterdam zilver

 

1993 
Europese Kampioenschappen Malmö

 

1995
European Cup Individuals Scheveningen

 

1996 
Europa Cup Teams Helsinki

 
1999
Wereldkampioenschappen te Abu Dhabi 

2001
European Cup Individuals  Moskou

 

Daarnaast nog een aantal interlands, met als hoogtepunt een bezoek aan Zuid Afrika in 1992, waar we in Johannesburg, Kaapstad en Durban speelden tegen de USA en Zuid Afrika.

 

Na de EK in 1993 hield ik het twee jaar voor gezien, maar in 1995 was ik weer voldoende gemotiveerd en stelde me weer beschikbaar. Aangezien de doorstroming van meisjes naar de senioren dames stroef verloopt, gelukt het me nog steeds om de aansluiting met de Nederlandse top te behouden.

 

We zijn nu in voorbereiding op de Europa Cup Teams te Malmö, eerste week van juni, en de World Tenpin Team Cup die in oktober in Hoofddorp zal worden gehouden.

 

Aan dit laatste evenement zullen straks 16 landen uit de gehele wereld deelnemen. Het zal een fantastisch gebeuren worden

 

U begrijpt dat bowlen dus het grootste deel van mijn vrije tijd vult, maar daarnaast doe ik nog aan conditietraining, ga graag naar de schouwburg, op vakantie en uit eten en vind het leuk om voor de vereniging nog wat te doen.

 

Van mijn hobby heb ik zo’n 17 jaar geleden ook nog mijn werk kunnen maken.

 

Als afgestudeerd HEAO-er solliciteerde ik in 1981 bij de Nederlandse Bowling Federatie voor een administratieve functie; door mijn ervaring in de bowlingwereld had ik natuurlijk wel een streepje voor.

 

Momenteel werk in nog vier dagen in de week op het Bondsbureau in Eindhoven. Mocht U dus ooit vragen over bowlen hebben, bel me gerust op kantoor op, daar zijn we voor.

 

(Red: Dorette werkt momenteel niet meer voor de NBF)

 

Ik besef dat het al met al een hele opsomming is geworden, maar met mijn bowlingverleden is het moeilijk om het kort en toch compleet te maken.

 

Tot slot heb ik besloten de pen door te geven aan Annemarie Persijn, ook iemand die al zeer vele jaren lid is van onze vereniging, vroeger ook aan het Ebeetje meegewerkt heeft en waarvan ik weet dat zij met een leuk artikel op de proppen zal komen. Laat me niet in de steek Annemarie.

 

Dorette Boelens